Τρεις πτυχιακές...ένα πετυχημένο έργο...και εσείς θεατές

Υπέροχες, υπέροχες μέρες της Ελφρίντε Γέλινεκ
Σκηνοθεσία: Ελένη Ευθυμίου

H παράσταση δημιουργήθηκε στo πλαίσιo τριών διπλωματικών εργασιών στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ.: πτυχιακή σκηνοθεσίας με επόπτη καθηγητή τον Βίκτορα Αρδίττη, πτυχιακή δραματουργίας με επόπτρια καθηγήτρια την Ελένη Παπάζογλου, πτυχιακή σκηνογραφίας με επόπτη καθηγητή τον Απόστολο- Φωκίονα Βέττα. Τον Ιούλιο του 2011, η παράσταση συμμετείχε στο διεθνές διαγωνιστικό φεστιβάλ MFST ITSelF στη Βαρσοβία και βραβεύτηκε (βραβείο β' γυναικείου ρόλου στην Κατερίνα Σισίννι).

Oι Υπέροχες, υπέροχες μέρες είναι διασκευή του μυθιστορήματος Οι αποκλεισμένοι της βραβευμένης με Νόμπελ συγγραφέως Ελφρίντε Γέλινεκ. Το μυθιστόρημα, που γράφτηκε το 1980 και μεταφράστηκε στα ελληνικά το 2001 από τον Λευτέρη Αναγνώστου, είναι βασισμένο στην αληθινή ιστορία ενός βιεννέζου μαθητή, ο οποίος, μετά από διαβάσματα του Καμύ, εξόντωσε την οικογένειά του. Το γεγονός συνέβη τη δεκαετία του '60 στην Αυστρία. Οι αποκλεισμένοι είναι τέσσερις νέοι: ο Ράινερ Μαρία Βιτκόφσκι, η δίδυμη αδερφή του Άννα, η Σοφία Παχόφεν, γύρω στα δεκαοχτώ, (που πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο) και ο Χανς, 20 χρονών, εργάτης. Περνούν τον ελεύθερό τους χρόνο διαπράττοντας εγκλήματα με ιδεολογικό υπόβαθρο έναν ιδιάζοντα μηδενισμό, τον οποίο ασπάζεται κυρίως ο Ράινερ επηρρεασμένος από αναγνώσματα των Καμύ, Μπατάιγ, Σαρτρ και του Μαρκήσιου Ντε Σαντ...

Γιατί συνέβη
Ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο η Γέλινεκ μπλέκει το χιούμορ με την άγρια, σκληρή πραγματικότητα ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που θέλησα να δω το μυθιστόρημα στη σκηνή. Οι έντονες αντιθέσεις, τα θέματα ταμπού αλλά και δυσεπίλυπτα ζητήματα σε ό,τι αφορά την αναπαράστασή τους, όπως οι σκηνές βίας, οι σεξουαλικές σκηνές και το γυμνό ήταν μεγάλη πρόκληση. Επιθυμούσα να προσεγγίσω τη γραφή της Γέλινεκ με έναν τρόπο που δεν θα εκβίαζε τα συναισθήματα των θεατών, δεν θα υπογράμμιζε το τραγικό στα μάτια τους. Έτσι που όλα να συμβούν απλά ή, αν θέλετε, έτσι που όλα απλώς να συμβούν.

Ταυτόχρονα γεννήθηκαν τα ερωτήματα. Γιατί αυτοί οι νέοι εκφράζονται με τόση οργή; Πρόκειται μόνο για ένα κοινωνικό αποκύημα των ιστορικών συνθηκών της εποχής; Ή πρόκειται για κάτι άλλο πιο περίπλοκο; Πώς από την απόρριψη του ολοκληρωτισμού καταλήγει κανείς να γίνει εν τέλει ολοκληρωτικός;

Απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα που να αξιώνουν αντικειμενική ισχύ δεν δίνονται. Σκοπός ήταν η ανάγνωση της Γέλινεκ, η κοινοποίηση αυτών των ερωτημάτων που θέτει, ώστε να πραγματοποιηθεί ο προβληματισμός από κοινού. Όπως οι θεατές παρέδωσαν τους εαυτούς τους στη σκηνοθετική ματιά, έτσι και η σκηνοθεσία παραδίδει τη σκυτάλη στα συμπεράσματα των θεατών. Με σεβασμό.
Ελένη Ευθυμίου

Σκηνοθεσία: Ελένη Ευθυμίου (πτυχιακή)
Δραματουργία: Αναστασία Τζέλλου (πτυχιακή)
Σκηνικά-κοστούμια-φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά Φαμέλη (πτυχιακή)
Επεξεργασία βίντεο: Δημήτρης Τζαρούχης
Μουσική: Νικίας Φονταράς, Μυρσίνη Λινού
Βοηθός ενδυματολόγου: Ρόδω Πλατσιδάκη
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστίνα Μπιρμπίλη-Καραλέκα
Διεύθυνση παραγωγής: Σοφία Αντωνίου
Διανομή:
Θέμης Θεοχάρογλου: Ράινερ Μαρία Βιτκόφσκι
Μαριλού Βόμβολου: Άννα Βιτκόφσκι
Κατερίνα Σισίννι: Σοφία Παχόφεν
Γιώργος Σοφικίτης: Χανς Σεπ
Στάθης Μαυρόπουλος: Όττο Βιτκόφσκι
Χριστίνα Μπιρμπίλη-Καραλέκα: Μαργκαρέτε Βιτκόφσκι
Ζωή Λύρα: κα. Σεπ
Πέτρος Παπαζήσης: Σβάιγκερ, Υπάλληλος, Αστυνομικός
Αναστασία Χατζάρα: Δασκάλα
Μυρσίνη Λινού: Το κορίτσι, Συμμαθήτρια, Υπηρέτρια, Αφηγήτρια
Νικίας Φονταράς: Το αγόρι, Συμμαθητής, Αστυνομικός,
Εισπράκτορας, Αφηγητής
Λίνα Τσέρνου: Άννα Βιτκόφσκι, ενώ εκείνη παίζει πιάνο

Μετάφραση του τραγουδιού
«Τα παιδιά κάτω στον κάμπο» στα γερμανικά: Βούλα Παπαδοπούλου.

Στην παράσταση ακούγονται μουσικά μέρη από έργα των J.S. Bach, L.V. Beethoven, F. Chopin, Bruno Coulais, E. Presley, Μάνου Χατζιδάκι.

Πότε:8,9/10

Ώρα έναρξης: 21:00

Είσοδος: ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Τοποθεσία: Θέατρο «Άνετον»

Είδος: ΘΕΑΤΡΟ

Πρόσβαση με τα λεωφορεία: 3, 5, 6, 7, 8, 27, 33, 39